Misschien herinner je je de vorige column nog, ik vertelde dat ik mijn kippen miste en dat het nog maar vijf weken wachten was om die gezelligheid weer om me heen te hebben. Het liep anders.
Op goede vrijdag 8.15 uur werd ik door mijn kippenverkoper gebeld. Ik dacht direct, dit is niet goed. En dat bleek zo te zijn. Mijn kippen zaten in Lunteren binnen 1 kilometer afstand van een bedrijf dat door vogelgriep getroffen was. Ze werden preventief geruimd. Dat kwam toch wel hard aan. Ik zou de koeien eigenlijk een dag later naar buiten doen maar om toch nog iets leuks te beleven die dag heb ik ze maar direct naar buiten gedaan. Het verzachte de pijn wel iets.
Legkippen moet je een half jaar van tevoren bestellen. Ze gaan 3 weken in de broedmachine en hierna worden ze 17 weken verzorgd op een opfokbedrijf. Die hebben veel verstand van opgroeiende kippen en het verblijf is hier ook helemaal op aangepast. Dat betekent dat ik nu dus weer 20 weken moet wachten.
Vandaag is de dag dat ik eigenlijk de kippen zou krijgen. Terwijl ik daaraan denk loop ik achter een koe die moet hoesten en tegelijkertijd ook moet poepen. Ik heb dat niet door maar terwijl ik de koe hoor hoesten, zie ik dat haar kont net naar links draait en de koeienflats vlak langs mij heen waait. Dussss... vandaag heb ik gewoon mazzel. En dat is ook hoe ik het wil bekijken. Normaal zou ik deze week enorm druk zijn geweest met de voorbereidingen voor het krijgen van nieuwe kippen. Nu heb ik een terras aangelegd voor het zwembad van de kinderen dat we twee jaar geleden gekocht hebben. Ik heb windveren van het achterhuis gemaakt die al een hele tijd kapot waren en zo zijn er nog heel veel klusjes die zijn blijven liggen de laatste jaren en die veel voldoening geven als ze afgewerkt zijn. Ik vind boer zijn geweldig, tegenslagen horen daarbij. Als ik daar verzuurd, cynisch of negatief van zou worden moet ik er direct mee stoppen. Mijn kippenverblijf wordt vanzelf weer gevuld met de gezelligheid van nieuwe leghennen, dit keer duurt het alleen net iets langer...
Groeten en kallum an, Hans Brinke.
