Facebook

Volg ons

Een dag in de week pas ik op mijn nichtje. Na het ontbijt vraagt Esmee (3) voorzichtig: ‘Gaan we naar de kalfjes?’ ‘Ja! Naar de jongveestal,’ roept onze zoon Guus.

Overall en laarzen aan en zingend rennen ze naar buiten. Esmee rent naar de melkstal waar de verse melk staat voor de allerjongste kalfjes. We nemen de emmer melk mee naar de kalveren. Wanneer ze het gerammel aan de deur horen, horen we het geloei: “Daar komt de melk aan!”

Er is een kalfje geboren wat veilig in een eigen hokje ligt, vergelijk het met een wieg. Deze forse jongen moet nog leren uit de speenemmer te drinken. Guus en Esmee kijken alle emmers na, ze zijn leeg en de warme melk kan erin. Voor het jongste kalf wordt een schone emmer gehaald en het dier krijgt ‘vakkundig’ uitleg van de peuters. Ik help het kalf naar de biest (eerste melk). Langzaam en nog wat onwennig komt hij omhoog, al bijtend in mijn vingers heeft hij nog niet veel haast om de emmer leeg te drinken. Ik doe mijn vingers in de warme melk en probeer het nog eens. De speen heb ik al warm gemaakt en het kalf gaat met zijn bek om de speen. Ik begeleid het even, zodat ik zeker weet dat hij begint te drinken. Dat lukt! Nu heel voorzichtig het hokje verlaten, zodat het kalf rustig door kan drinken.

Guus en Esmee trekken ondertussen een sprintje naar de jongveestal. Op deze ‘peuterschool’ wonen de kalfjes samen in een ruimte met stro. De kalfjes hier krijgen poedermelk, aangemaakt met warm water. Als de kalfjes groot en oud genoeg zijn, dan gaan ze naar de groep met roosters en ligbedden (basisschool).

We voeren 5 kalveren melk, de grotere kalveren worden van brokjes en hooi voorzien, waarna een aantal een aai over de bol krijgt. Ondertussen krab ik de ligbedden van de kalveren schoon en doe er een nieuw laagje zaagsel in.

We nemen stro mee voor de hokjes van de jongste kalfjes. Ze zijn er blij mee en sommigen laten zelfs een sprongetje zien. Aangekomen bij het pasgeboren kalf wordt de emmer bekeken. De meeste biest is eruit. ‘Goed zo kalfje, je kunt het wel', hoor ik Guus en Esmee zeggen.

Geke Enting

© 2019 MelkNatuurlijk