Lang leve toerisme! Aangezien ik een groot voorstander ben van de horeca, maar de horeca overduidelijk niet van mij alleen kan leven ben ik heel blij met de vele toeristen in Drenthe. Als ik dan eens uit eten ga is er ruime keuze aan restaurants. Dat gezegd hebbende dan nu het volgende.

Ik heb een gruwelijke hekel aan de Fiets4Daagse. Waarschijnlijk heeft dat zijn oorsprong in ongeveer twintig jaar terug. We waren bezig met inkuilen, dat is het voer voor de winter zeg maar, terwijl de Fiets4Daagse langs kwam. Er was geen enkele fietser die voor de trekker aan de kant ging en er was ook simpelweg geen mogelijkheid om überhaupt de weg op te komen. Want die weg was niet voor ons. Maar voor de fietser. Juist ja, de fietser van de Fiets4Daagse. En ik weet zeker dat eenieder die ooit eens met de auto tussen de fiets4daagse heeft gereden zich dit héél goed kan voorstellen.

Dus wat doe je als je dan ineens gevraagd wordt of de Fiets4Daagse bij jou op het erf een stop mag maken. Precies, dan zeg je direct JA, dan kun je mooi die mensen wat bijbrengen over weggebruik en dergelijke.

Dus, zo gezegd zo gedaan, vrijdagochtend tegen half tien kwamen de eersten aan. Ik vond het overweldigend, wat een bult volk. Niet te geloven. Ik heb met een heleboel mensen hele leuke gesprekken gehad. Er werden fruit spiezen gemaakt, en er waren veel kinderen uit Westerbork die meededen (het was de kids route) dus voor mijn kinderen extra leuk om die tegen te komen op ons eigen erf.

Toen het tegen twaalven liep waren de laatste fietsers weg. Ik heb, ondanks mijn goede intentie, het met niemand gehad over mijn frustratie van twintig jaar geleden. Eigenlijk dacht ik, het zijn misschien wel net boeren, als je ze van een afstandje ziet denk je: wat een volk. Maar sta je er middenin denk je misschien moeten we maar blij zijn dat ze er zijn.

Dus de volgende keer dat ik moet wachten op de Fiets4Daagse zwaai ik netjes, zet een glimlach op een denk: door deze mensen is mijn stamkroeg van de winter nog open……

Hans Brinke