In het voorjaar is er een club fanatieke weidevogelbeheerders actief op percelen vlakbij onze boerderij. Na een aantal weken krijgen we een berichtje dat een kievit een prachtig nest heeft gebouwd op ons bouwland. Fantastisch nieuws!

De plaats van het nest is gemarkeerd en er staat een camera bij. De camera houdt de bewegingen rond het nest vast.
Met het uitrijden van mest op het land houden we het nest goed in de gaten. Wanneer de tank komt, loop ik met de kinderen naar het nest. Zij willen het graag zelf opzoeken als échte weidevogelbeheerders. We nemen een paaltje mee om de plaats beter zichtbaar te maken voor de chauffeur. Na wat richting meegeven wordt het nest gevonden, we blijven een eindje van het nest staan kijken hoe de kievit haar eieren warm houdt. Met het geluid van de machine vliegt ze weg. Wanneer de tank dichterbij komt beginnen Guus en Linde te zwaaien; hier is het nest wordt er geroepen. Vakkundig wordt er met een grote boog om het nest gestuurd. We bekijken het nest nog even goed en besluiten weg te gaan om moeder kievit weer haar gang te laten gaan.
Iedere dag wordt er gevraagd naar de kievit en haar 4 eieren. De weidevogelbeheerders houden een oogje in het zeil en worden wij op de hoogte gehouden. Tot het moment dat we een telefoontje krijgen; het nest van de kievit is leeg. Zoals de sporen laten zien, heeft waarschijnlijk een das de eieren van de kievit zichzelf toegeëigend… Aan inzet van beheer en zorgvuldigheid rond het nest heeft het niet gelegen. Ook al hadden we nog zo graag jonge kievitten op het land gezien, dit laat zien dat de natuur 2 kanten heeft.
Bij de vraag hoe het met de kieivitseieren gaat; vertellen we Guus en Linde het verhaal van de weidevogelbeheerder. Verdrietig kijken ze naar het perceel waar het nest was. Guus: ‘mam, ik ga de kievit zeggen dat ze beter een nest hoog in de boom kan maken!’.

 Geke Enting

Zwiggelte