Hup, hup, onze vier kinderen springen in de auto en ik breng ze naar school.
Gauw nog even met een bezem en sopje rond. De boerderij is weer klaar voor bezoek.
Coba, Durkje, Boukje en Els zijn actief merk ik op bij een wandeling door de stal. Ze snuffelen rond, zijn erg alert en Durkje loeit ook net iets enthousiaster dan gisteren. Als ik stil blijf staan, duurt het maar heel even en de 4 dames staan, recht voor mijn neus, met nieuwsgierige ogen al drentelend mij aan te kijken. Duidelijk; ze zijn tochtig.
Toer de boer...is een gezinsactiviteit op onze boerderij die tijdens schoolvakanties wordt aangeboden via het recreatieprogramma van het leukste vakantiepark van Drenthe.
Ik ben van nature meer van het doen dan van het nadenken. Meestal doe ik gewoon wat me op dat moment invalt. En denk ik achteraf, tenminste als het dan mis is gegaan, oh ja, dat had ook anders gekund. Dat is niet zo als het gaat om de grote dingen in het leven hoor.
Als je regelmatig met jonge kinderen omgaat en die ziet eten dan is je vast wel eens opgevallen hoeveel ze kunnen kwijlen en smakken. Als er tanden doorkomen, als ze verkouden zijn, aan tafel als het lekker is, je went eraan maar als ze ouder worden probeer je ze toch wat fatsoen bij te brengen.
Het leven van een dier wordt vaak vergeleken met het leven van een mens. Ik probeer dat meestal te vermijden, alhoewel ik wel eens menselijke termen gebruik om dingen begrijpelijker te maken voor niet-boeren. Zo noem ik onze pinken tussen 1.5 en 2.5 jaar ‘de jeugd’ en de jongere groep pinken ‘de kleuterklas’. Er zijn qua gedrag best wat leuke parallellen te trekken tussen deze diergroepen en hun menselijke soortgenoten. Bij onze kleuterklas loopt ook een ‘juf’,
Nadat verschillende vakantie periodes mislukten door een blinde darm ontsteking, corona of drukte op de dierenartspraktijk grepen we de kans om in juli echt even er tussenuit te gaan.
Zuid Frankrijk een keer wat ontdekken was onze wens. Ja de verhalen kloppen, het is er druk met Nederlanders, het is super toeristisch en de camping lijkt een Nederlandse invasie.
Wie haalt de kinderen vandaag? Het is zondag, het werk hebben we vanmorgen samen gedaan: de koeien zijn gemolken en lopen in de wei; de kalveren en pinken zijn gevoerd en ook wij genieten van een broodje op het terras. Ron haalt Guus en Linde op bij opa en oma. Ik verheug me op een zondagje lekker thuis.
Rond half 5 start ik de werkzaamheden op de boerderij.
Van het voorjaar was mijn vader gras aan het maaien en het was koffietijd. Dus ik op mijn net aangeschafte 125 cc opgevoerde brommer de koffie brengen. Mijn vader was achter op het land dus ik natuurlijk lekker scheuren door het versgemaaide gras. Alleen die geur al,
‘In de zomer gaan we een héle week op vakantie!’ Al maanden brachten onze kinderen iedereen die het maar wilde horen op de hoogte. Wat keken ze uit naar onze week vakantie naar Denemarken. De foto’s van de accommodatie werden regelmatig bestudeerd en er werd gefantaseerd. Hopend dat corona geen roet in het eten zou gooien.
