Op dit moment gebeurd er niet zo barre veel in mijn leven. Terwijl er natuurlijk wel héél veel aan de hand is.

Nu ik wat ouder word probeer ik me niet meer druk te maken over de dingen waar ik toch geen invloed op heb. Dat lukt uiteraard nog steeds lang niet altijd. De laatste tijd probeer ik dan soms gewoon even mijn kop in het zand te steken. Gewoon even geen nieuws meer volgen. Geen talkshows. Maar lekker aan het werk, de handjes laten wapperen.
In de meivakantie had ik weer eens een mooi projectje bedacht om de tijd te vullen zo blijft er lekker geen tijd meer over om na te denken. Het terras moest aangepakt en wat groter. Eerst met de mini-shovel de zwarte grond eruit. Dan met de mini-shovel geel zand erin. Lang leve de mini-shovel!
Even pauze van het grondwerk want de koeien moeten ook gevoerd en de eieren moeten gepakt, lekker een rondje tussen de kippen lopen en een rondje tussen de koeien.
Dan heerlijk met de trilplaat aan de gang. Mooi man, muziekje op de oorkleppen, verstand op nul en doortrillen. Nog even de waterafvoer aanleggen en dan de steentjes erin. Ik hou niet zo van afrijen, dat is zeg maar het egaliseren van het zandbed. Dus heb ik het zandbed ongeveer op de goede hoogte gelegd, hierna wat rul zand erover heen. En dan de steentjes er met een rubber hamer inhouwen. Lekker, weer verstand op nul wat een heerlijke dag. Ik heb geen idee of dat een beproefde methode is voor stratenmakers maar het bevalt mij best. Alle spieren gebruiken en lekker het zweet los.
's Avonds moet ik onze zoon ophalen van de voetbaltraining. En dan gebeurd het. Per ongeluk toch de radio aan met het journaal. Trump wordt nog een tijdje geweerd van Facebook. Snel doe ik de radio uit en zet een cd van Daniël Lohues aan. Niks ervan Donald, vandaag niet, vandaag heb ik lekker, mijn kop in het zand.

 Hans Brinke, veehouder in Orvelte