De wekker gaat om 6:00 uur. Er komt vandaag weer een schoolklas op bezoek op de boerderij! Dat betekent dat er naast de verzorging van de dieren ook één en ander klaar gezet moet worden. Nog gauw een doekje over de tafels en over Bertha de kunstmelkkoe. In een stal is het stoffig.
Ik wek om 7:00 uur onze vier kinderen en zorg dat ze om 8:30 uur op school zijn.

Gauw terug naar de boerderij voor de laatste voorbereidingen. Potjes worden gevuld met room, waar de kinderen later deze ochtend zelf roomboter van gaan maken. Nog gauw de bezem over de voergang. En daar komen de eerste auto’s het erf oprijden. Kinderen stappen uit en doen hun vingers op hun neus.”Ieuw!” hoor ik. “Wat stinkt het hier!” Ik heet de kinderen en van harte welkom en hoor dan: “Ben jij de boerin? Zo zie je er helemaal niet uit!” Het meisje had blijkbaar een boerin met overall aan en boerenzakdoek om verwacht. Het grootste deel van de klas blijkt nog nooit op een boerderij te zijn geweest. Na het welkom volgt de rondleiding. De kinderen leren hoe wij zorgen voor blije koeien. Want alleen een fitte en blije koe geeft veel melk. Wat is het dankbaar werk om kinderen dit bij te brengen. En wat is het nodig! Veel kinderen weten niet hoe hun voedsel geproduceerd wordt. Ook de ouders die mee zijn kijken hun ogen uit. De manier waarop wij alle dieren goed in de gaten houden, ieder dier met een eigen karakter en eigen gewoonten. Op zo’n ochtend leren de kinderen met hoofd, hart en handen over het wel en wee op de boerderij. Er wordt uiteindelijk heerlijk gespeeld in een grote berg met stro. Niemand heeft nog vingers op hun neus.
En als ik tijdens de afsluiting vertel dat ik hoop dat als de kinderen de volgende dag aan hun ontbijt zitten, met een boterham met boter en kaas en een glas melk. Dat ze dan nog even terugdenken aan de koeien op de boerderij, die dat toch maar lekker voor ze hebben gemaakt, wordt er instemmend geknikt. Zo’n boerderij-ervaring gun je toch ieder basisschoolkind.

Dorien Benning – de Wal
(Educatie) boerin in Lheebroek