Facebook

Volg ons

Aandachtstrekker
Het rood-wit-blauw wapperde aan de gevel van onze boerderij, begin juni. Vooraan de vlaggenstok hing de schooltas van onze dochter. Geslaagd! Blijdschap alom.
Gehuld in afgeknipte jeans met eronder dunlop werklaarzen stond ze onder de vlag een flink geschudde champagnefles te ontkurken: feest!
Een dag later was de feestvreugde alweer ver te zoeken, met de aankondiging van de stikstofplannen die het einde betekenen voor vele boerenbedrijven in Nederland.
Mijn gedachten dwaalden af naar een half jaar terug. Toen de dochter in aanloop naar de examens vol enthousiasme werkte aan haar profielwerkstuk over de melkveehouderij. Dit in verband met haar te maken studiekeuze.
Ze bladerde de keuzegids van het beroepsonderwijs door. Het groene hoofdstuk ontving (allerminst verwonderend) haar meeste enthousiasme.
Alhoewel de eerste zin van dit hoofdstuk niet direct de meest motiverende was: ‘Na een opleiding uit dit hoofdstuk heb je vaak een lager salaris dan gemiddeld.’
‘Tuurlijk, ontmoedig ze gelijk maar’, was mijn gedachte. Een baan in de agrarische sector verdient tegenwoordig mager respect in plaats van dat het trots oplevert. Laat staan centen. Het toekomstperspectief van onze toonaangevende land-en tuinbouw lijkt steeds meer in mist op te gaan. Stikstofmist wel te verstaan.
Inmiddels doet enkel het lezen van het woord me al de nekharen overeind staan.
Stikstof? Stik toch!
Wereldwijd hebben we een grote duurzaamheidsopgave, dat ontken ik niet. Maar dat onze koeien de grootste klimaatzondaars zijn, kan er bij mij niet in.
Met de natuur als dekmantel helpt de overheid onze toonaangevende sector om zeep.
Boeren gaan onteigend worden om de vrijgekomen stikstof te gebruiken voor onder andere verkeer, bouw en industrie. Hierdoor neemt de CO2-uitstoot toe. Niet alleen verslechteren zo de luchtkwaliteit en de natuur, maar het draagt ook bij aan de opwarming van de aarde. Terwijl landbouwgrond juist CO2 opneemt.
Wat nou 'natuur'??
De Nederlandse boer, die zorgt voor lokaal, veilig en duurzaam voedsel op uw bord, wordt geëlimineerd. Verdreven.
Wij zijn een toekomstboer – wat dat ook moge zijn. Een duurzame boer. Een biodiversiteitsboer. Een diervriendelijke boer. En nu ook een actieboer.
We hebben geen keuze.
Binnen 2 weken na het hijsen van de Nederlandse vlag, zat onze dochter als bijrijder op onze trekker, op naar het landelijk protest: met diezelfde vlag ondersteboven, als noodsignaal. Hopende dat het blauw-wit-rood in nabije toekomst omgedraaid kan worden, voor haar toekomstperspectief en dat van de voedselmakers!

Bianca Straathof 

https://boerenmetaandacht.nl/

© 2019 MelkNatuurlijk